اهالی این روستا همه آدم کوتوله هستند/ لی لی پوت ایران را بشناسید!

در  ایران روستاهای باورنکردنی زیادی برای گردشگری وجود دارد. یکی از این روستاهای عجیب در خراسان جنوبی  قرار دارد. 

روستای ماخونیک به دلیل معماری، آداب و رسوم و فرهنگ خاص مردمانش به عنوان یکی از هفت روستای شگفت‌انگیز جهان معروف شده است. 

این روستا به سرزمین لی لی پوت‌ها و شهر آدم کوتوله‌ها معروف شده است.

ماخونیک روستای شگفت‌انگیز و دورافتاده و پنهان در میان کوه‌ها است و از جاذبه‌های دیدنی بیرجند به‌شمار می‌آید.

روستای ماخونیک در منطقه ماخونیک و در نزدیکی مرز افغانستان قرار دارد.

جالب است بدانید اهالی این روستا همه آدم کوتوله هستند. 

جاذبه‌های دیدنی ماخونیک

از دیدنی‌های این روستا می‌توان به سنگ سیاه یا سنگ‌نگاره، بنای برج و قلعه، برج گل انجیر، منزل سرگردونی و نادر مرده اشاره کرد. یک برج سنگی در طبقات بالای روستا ساخته شده‌است؛ به‌طوری‌که به اطراف روستا اشراف داشته باشد. 

از این برج جهت دیده‌بانی استفاده می‌کردند تا در صورت حمله احتمالی دشمن، به همه اهالی روستا اطلاع دهند.

آداب و رسوم روستای ماخونیک

آداب و رسوم و باورهای مردمان ماخونیک بسیار جالب و شنیدنی است و حتما از شنیدن آن‌ها متعجب خواهید شد. 

مهاجرت و رفتن به شهر در بین ماخونیکی‌ها یعنی طرد جامعه و جابه‌جایی آن‌ها نیز منحصر به کلاته‌های منطقه ماخونیک است. 

آنان حتی با وجود فقر و مشکلاتی که داشته‌اند، حاضر به ترک روستا نمی‌شدند؛ هرچند که برای کارهای موقت و فصلی به‌جای دیگر می‌رفتند که تعداد آن‌ها بسیار کم بوده است. 

در باورها و عقاید ماخونیکی‌ها تجاوز و غارت اموال دیگران معنایی ندارد و مردمانی صلح‌طلب هستند که حتی شکار هم نمی‌کردند. 

بسیاری از آداب و رسوم نیز از نحوه قضاوت تا شیوه کشاورزی و از چگونگی تقسیم ارث تا بازی‌ها، همگی از گذشته‌های دور جریان داشته و اغلب آن‌ها دست‌نخورده باقی مانده است. 

زمین‌های کشاورزی این روستا کوچک و مینیاتوری بوده و عدالت و شراکت را بسیار رعایت می‌کنند؛ 

به گونه‌‎ای که حتی یک دانه زردآلو را به چندین قسمت مساوی قسمت می‌کنند. گاهی سهم یک خانواده از درخت عناب تنها چهار دانه عناب در سال است. 

جالب است بدانید این مردمان تا همین ۵۰ سال پیش کارهای عادی و رایج را نیز انجام نمی‌دادند. 

مثلا چای نمی‌نوشیدند، گوشت نمی‌خوردند و سیگار نمی‌کشیدند و این‌گونه کارها را گناه می‌دانستند. 

جالب‌تر آن که آن‌ها تلویزیون نداشتند و به آن شیطان می‌گفتند و هرگز اجازه نمی‌دادند کودکانشان تلویزیون تماشا کنند تا جادو نشوند.