روزهای تیم ملی بدون ستاره؛ خداحافظ آقای محبوب (عکس)

 از بازی ایران لبنان در مقدماتی جام جهانی 2014 تا بازی سوم ایران در جام جهانی برابر پرتغال ، در مدت شش سال رضا قوچان نژاد یا همان گوچی یکی از چهره های ثابت و البته محبوب تیم ملی بوده است.

او در سال 2012 و در اولین مسابقه اش برای تیم ملی ایران در بازی با لبنان در 20 دقیقه آخر بازی به میدان آمد هرچند ایران آن بازی را به حریف باخت. دو بازی بعدی او با تیم ملی برابر کره جنوبی با یک برد و برابر ازبکستان با یک باخت دیگر همراه بود اما 5 ماه بعد و در بازی برگشت برابر لبنان بود که گوچی برای فوتبال ایران متولد شد. دو گل او در برد  5 بر صفر و انتقام از لبنان را در مقدماتی جام ملت های آسیا در تهران رقم زدند و او به بازیکن ثابت تیم ملی بدل شد. در دور برگشت مقدماتی جام جهانی  و در سه بازی مقدماتی جام ملت های آسیا در هر بازی یک گل و در مجموع 6 گل به ثمر رساند که مهمترینش گل او به کره جنوبی در اولسان و صعود به جام جهانی بود.

بازی درخشان او برابر آرژانتین در جام جهانی ، دو پاس گلش برابر امارات و عراق در جام ملت ها، توپ دزدی اش از قطری ها در آن بازی حساس که در آزادی گره خورده بود و گل زیبایش از تصاویر بیادماندنی گوچی با پیراهن شماره 16 هستند.

 او در 42 بازی برای تیم ملی ایران 16 گل زده و 4 پاس گل داده  است و یکی از محبوب ترین بازیکنان تیم ملی بوده است. دلیل محبوبیت او اما نه فقط گل ها و پاس گلهایش که شخصیت و کاریزمای او است چرا که فارسی را خوب حرف نمی زد اما خاکی بودن و حجب و حیای ایرانی و از نوع خوبش بود. گوچی با آن چهره سبزه و ایرانی اش از لابه لای معدود کلمات فارسی که به زبان می آورد آن ارتباط حسی را که باید با هواداران فوتبال برقرار کرد و در این شش سال یکی از محبوب ترین بازیکنان تیم ملی ایران بوده است. بی شک جای خالی او مدت ها در قلب هواداران تیم ملی و فوتبال احساس خواهد شد چرا که در این شش سال به حضور شماره 16 با آن تکنیک و  چارچوب شناسی عادت کرده ایم.