آیا موسسات فرهنگی، هنری درجامعه کارساز هستند؟!

 فرتاک نیوز/موسسه فرهنگی و هنری به عنوان تنها سازمان مردمی و متولی اجرای مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سطح خرد می­‌باشد نهادی که می­‌بایست با بودجه خود به فعالیت بپردازد.

  امروزه کسب مهارت‌های فرهنگی وهنری جزء لاینفک زندگی شهری مردم شده است همه خانواده­‌ها مشتاقند تا فرزندانشان بجز تحصیل در مدارس، هنر یا حرفه فرهنگی دیگری همانند شعر، نویسندگی و .... را کسب نمایند و راه رسیدن به این هدف از طریق شرکت در این کلاس‌­ها می‌­باشد که در قالب موسسه فرهنگی چند منظوره مجوزدار از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شکل می­‌گیرد.

تحولات فراوان اجتماعی، سیاسی، فرهنگی سبب شده است تا مسئولین هم بسیاری از مسئولیت­‌های خود را در قالب نهادهای غیر دولتی به دست خود مردم بسپارند و تنها نظارتی بر روی آن داشته باشند.

سوال اینجاست؟

آیا این مراکز و نهادهای غیر دولتی چند منظوره فرهنگی می­‌تواند تنها با نظارت دولت به هدف ارتقاء فرهنگی، هنری جامعه دست یابد.

اگر نگاهی به اهداف این موسسات بیندازیم می­‌بینیم برنامه­‌ریزی آنان می­‌بایست نه تنها بر مبنای اولویت‌ها، خط مشی­‌ها و سیاستگذاری­‌های کلان فرهنگی کشور اثربخش و رضایت‌آفرین و در جامعه محسوس باشد بلکه علاوه بر آن دارای رویکرد توسعه محور باشد که در غیر این صورت به سمت میرایی و انجماد فرهنگی حرکت خواهد نمود.

با توجه به اهداف دولت به سمت کوچک­‌سازی، ایجاد این موسسات فرهنگی، هنری باید آگاهانه جهت وصول به اهداف، فرصت­‌ها و مقدورات باشد و منجر به امنیت فرهنگی و اعتمادسازی در درون جامعه گردد.

در کشورهای توسعه یافته اهمیت این سازمان‌ها و موسسات بیش از پیش شناخته شده است چرا که سبب ایجاد شغل می­‌گردد شغل براساس پاسخ به نیازهای بازار ایجاد می­‌شود نکته مهم درخصوص کارآفرینی فرهنگی این است که موسسه­‌های فرهنگی و هنری نسبت به اهمیت استراتژیک آن پی ببرند.

آشکارترین منبع استراتژیک  در فعالیت­‌های کارآفرینانه فرهنگی، همانا تبدیل ایده­‌های خلاقانه، جهت ایجاد ارزش افزوده به کالاها و خدمات فرهنگی است سوق دادن منابع به سوی ظرفیت­‌هایی که ایجاد ثروت و شغل می­‌نمایند ضرورت درک مولفه­‌های کارآفرینی را ایجاب می­‌کند. برای موسسات چند منظوره لازم است با مدیریت مناسب و نوین واگذار از مدیریت سنتی به فعالیت‌­های کارآفرینانه، استعدادها و امکانات و پدیده­‌های عالی انسانی را به فعلیت رسانده و به گونه­‌ای نوآورانه به احیاء و آفرینش ارزش فرهنگی بپردازد.

بنابراین بنظر می‌رسد اگر چالش‌هایی مانند عدم تناسب نیاز مناطق مختلف کشور به صدور مجوز، عدم پشتیبانی مناسب مادی و معنوی از موسسات، عدم نیازسنجی و بومی‌سازی دانش، نبود تسهیلات کم‌بهره و دراز مدت، تدریس افراد غیرمتخصص و........ تبدیل به فرصت‌هایی مانند ایجاد شغل مناسب برای موسسان از طریق جذب مدرس در رشته‌های مختلف زیرمجموعه  و تربیت نیروی کار خواهد شد همچنین با اجرای دوره‌های بلندمدت در مقاطع کاردانی و بالا دررشته‌های مختلف فرهنگی، هنری، سینمایی، مطبوعاتی، تبلیغاتی و...سهم به‌سزایی در تربیت نسل کارآمد و مسلط به دانش فنی خواهد داشت و در نتیجه مشکل اصلی جامعه که این روزها تبدیل به یک بحران گردیده است تا حدودی مرتفع خواهد شد.

    سیده مرضیه شفاپور کارشناس ارشد مدیریت فرهنگی