سهم فقرا از مالیات چیست؟

شهرهایی مانند شیکاگو، که سومین شهر بزرگ امریکا است، اغلب رأی‌گیری در سطح شهر درباره مالیات‌های جدید مانند مالیات بر خانه‌های لوکس را ندارند. با این حال، شهرهای دیگری مانند لس آنجلس قبلاً با مالیات‌های مشابهی که مالکان خانه‌های ثروتمند را هدف قرار می‌دهند، موافقت کرده‌اند که گاهی اوقات به عنوان «مالیات عمارت» شناخته می‌شود.

این در حالیست که یک قاضی در شهرستان کوک در شیکاگو ماه گذشته، این طرح را رد کرد، اما حامیان کمپین" شیکاگو را به خانه بیاورید" امیدوارند که این طرح تغییر کند یا معکوس شود. علیرغم برخی مسائل حقوقی که هنوز در دادگاه‌ها در حال بررسی است، رای دهندگان در شیکاگو می‌توانند برای انتخابات مقدماتی ۱۹ مارس رای خود را به صندوق بیندازند.

در جریان همه پرسی از رای دهندگان درخواست می‌شود تا با افزایش مالیات بر دارایی‌های گران قیمت موافقت کنند. درحال‌حاضر، شیکاگو دارای نرخ مالیات فروش ملک ۰.۷۵٪ است. یک تغییر پیشنهادی در ساختار مالیات وجود دارد: املاکی که به قیمت بیش از ۱ میلیون دلار فروخته می‌شوند دارای نرخ مالیاتی ۲٪ هستند در حالی که املاک بیش از ۱.۵ میلیون دلار دارای نرخ مالیاتی ۳٪ هستند. املاکی که به قیمت کمتر از ۱ میلیون دلار فروخته می‌شوند نرخ مالیات کمتری ۰.۶ درصدی خواهند داشت.

اکثر خانه‌ها در شیکاگو کمتر از ۱ میلیون دلار به فروش می‌رسند، بنابراین بیشتر افرادی که خانه می‌خرند کمتر از آن هزینه می‌پردازند. بر اساس تجزیه و تحلیل حامیان، حدود ۹۵ درصد از خریداران خانه در نهایت هزینه کمتری برای خانه خود پرداخت می‌کنند. در شیکاگو، متوسط قیمت خانه حدود ۳۵۰۰۰۰ دلار است. اگر در آنجا خانه بخرید، درحال‌حاضر ۲۶۲۵ دلار هزینه شهری می‌پردازید. با طرح جدید، این مبلغ به ۲۱۰۰ دلار کاهش می‌یابد.

تصور کنید خانه‌ای به ارزش ۱.۲ میلیون دلار دارید. با قوانین مالیاتی جدید، ۱ میلیون دلار اول از ارزش خانه ۰.۶٪ مالیات می‌شود که  ۶هزار دلار خواهد بود. ۲۰۰هزار دلار باقیمانده (که ۱.۲ میلیون دلار منهای ۱ میلیون دلار است) با مالیات ۲٪ مشمول مالیات است که ۴هزار دلار خواهد بود. بنابراین، کل مالیات برای ملک ۱.۲ میلیون دلاری با نرخ مالیات جدید ۶هزار دلار + ۴هزار دلار = ۱۰هزار دلار خواهد بود.

حامیان Bring Chicago Home ( شیکاگو را به خانه بیاورید) پیش‌بینی می‌کنند که این ابتکار هر سال حدود ۱۰۰ میلیون دلار درآمد داشته باشد. این پول به طور خاص برای کمک به افراد بی‌خانمان با ارائه خدماتی مانند حمایت از سلامت روان و آموزش شغلی اختصاص خواهد یافت. شیکاگو حدود ۵۰ میلیون دلار از بودجه شهری خود را برای این خدمات هزینه می‌کند. طرفداران بر این باورند که داشتن یک منبع بزرگتر و ثابت پول، به ویژه در پیشگیری از مشکلات، تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.

حدود ۶۸هزار نفر در شیکاگو مکان ثابتی برای زندگی ندارند و تفاوت‌های ناعادلانه‌ای بین نژادها وجود دارد. حدود نیمی از آنها سیاه پوست هستند. بی‌خانمانی شامل نداشتن آدرس دائمی است، مانند ماندن در خانه دیگران یا خوابیدن در خیابان. حدود ۱۷هزار نفر از جمعیت بی‌خانمان شیکاگو، یعنی ۲۵ درصد، کودک هستند.