رباینده بازیگران مشهور سینما کیست؟

به گزارش فرتاک نیوز، در میان بازی‌های ایرانی عرضه شده در سال گذشته «بال‌های تاریک» خیلی زود موردتوجه رسانه‌ها قرار گرفت و باعث شد حتی پیش از رونمایی از این بازی، نام آن در فضای رسانه‌ای مطرح شود. این توجه که در آغاز صرفا وابسته به نام تهیه‌کننده شناخته شده این بازی بود، خیلی زود با پشتوانه کیفیت فرمی و محتوایی آن ضریب دوچندان پیدا کرد.

نام «بال‌های تاریک» ابتدا به واسطه تهیه‌کننده‌اش یعنی مجید قناد در رسانه‌های انعکاس پیدا کرد. یکی از مجریان با سابقه تلویزیون که در تجربه‌ای تازه تهیه یک بازی رایانه‌ای را به سرانجام رساند و آن را به بازار عرضه کرد. «بال‌های تاریک» در همان ابتدای راه با قرار گرفتن در بین ۵۰ بازی برتر سایت معتبر «Slidedb» خیلی زود توجه‌ها را به سمت خود جلب کرد و بعد از آن زمانی که بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای هم عنوان «سینمایی‌ترین بازی رایانه‌ای ایرانی» را به آن داد مخاطبان بسیاری برای تجربه آن وسوسه شدند.

برخلاف دیگر تجربه‌های موفق در صنعت گیم ایران که بیشتر به واسطه کیفیت و تشابه فضاسازی به نمونه‌های خارجی مورد تحسین و توجه قرار می‌گیرند، «بال‌های تاریک» یک برگ برنده اساسی‌تر داشت و آن داستات و روایت تازه‌اش بود. پرونده «سایه شب» که براساس آن بازیگران مطرح سینما به صورت مشکوک و سریالی ربوده می‌شوند، روی میز پلیس است و هیچ کس از رمزو راز این آدم‌ربایی اطلاعی ندارد.

در همین فضا و پس از ناپدید شدن بازیگری به نام «سام حقیقی» است که پلیس از ردیابی او و گمشدگان قبلی عاجز می‌شود و یکی از کارکشته‌ترین کارآگاهان خود یعنی «آرمان تیرداد» را مسئول رسیدگی به پرونده می‌کند. شما در مقام بازیکن «بال‌های تاریک» روایت داستان را از دید سام و آرمان دنبال می‌کنید؛ اولی بازیگری که در یک تیمارستان ترسناک و عجیب گرفتار شده و کارآگاهی که در نقطه‌ای دیگر، ردپای او را برای نجاتش دنبال می‌کند.

در کنار این امتیاز محتوایی اما نمی‌توان کیفیت بصری بازی «بال‌های تاریک» را هم نادیده گرفت. سبک بصری بازی، کمک بسیاری به جذاب‌تر شدن روایت و از سوی دیگر ارتباط برقرار کردن مخاطب با «بال‌های تاریک» می‌شود. تیم توسعه دهنده مجموعا بیش از 15 دقیقه سینما تیک برای روایت خط داستانی خود در نظر گرفته است که برای یک بازی موبایلی رقم بسیار خوبی است. استفاده از قاب‌های کمیک‌گونه یکی از بهترین انتخاب‌های سازندگان این بازی بوده است.

به رغم این امتیازات کیفی در فضاسازی بصری اما بد نیست بدانید حجم این بازی کمتر از 150 مگابایت است که این برای بازی موبایلی یک شگفتی تمام عیار است. نکته‌ ای که «بال‌های تاریک» را به خصوص در میان بازی‌های ایرانی به یک پیش‌تاز تمام عیار تبدیل کرده است.

همه این موارد نشان از موفقیت مجید قناد در نخستین گام ورود به عرصه بازِی‌سازی دارد، باید دید این تهیه‌کننده و تیم همراهش برای آینده چه ایده‌هایی دارند؟